شعر

وه که بازم فلک انداخت به غوغاي دگر

من به جاي دگر افتادم و دل جاي دگر

گوييا سختي جان کندن من خواست طبيب

که بجز صبر نفرمود مداواي دگر

پا نهم پيش که نزد توآيم ليکن

از تحير نتوانم که نهم پاي دگر